De film is een caleidoscoop van speeches en situaties waarin de tijdgeest anno nu wordt gevangen: van een volkskroeg tot het Koninklijk Paleis en van het kampioensfeest van Feyenoord tot de dood van een 100-jarige Antilliaanse vrouw. Soms ligt de aandacht op de spreker achter de microfoon en op andere momenten ligt de focus op het publiek dat naar de toespraak luistert.

De film laat zien hoe Nederland haar geluk viert en tradities voortzet, maar ook hoe ons land verdeeld is in allerlei clubjes waarbinnen men zich geborgen voelt. Een multicultureel land dat nog steeds lijkt te moeten wennen aan het feit dat het multicultureel ís en niet precies weet hoe men met de nieuwkomers moet omgaan. Een rijk en welvarend land dat niettemin laveert tussen verwarring en hoop. Lees verder …