Je vertrek heeft ons enorm gegrepen. Woorden schieten tekort, vandaar dit gedicht.
Voor Sonja
Geef me je eeuwige dwaling, je eeuwige angst, je twijfel en je glimlach.
Geef me je duizenden vragen naar de weg die je iedere dag bewandeld hebt maar telkens weer verdwaalde.
Geef me de kleuren van je schilderij terug.
En ik zal zorgen dat het licht de donkere kant verdrijft, je de weg wijst in het web dat je om je heen hebt geschilderd.
Keer terug en ik zal je smeken om verzoening met de krankzinnige stille schreeuw om verlossing en de stilte in je .
Keer terug naar de dwaze wereld om je heen, om ons heen.
Keer terug in ons om nooit meer terug te keren in herinneringen.
Ik geef je je schilderij maar terug, het is niet af.
Geef me de herfstkleuren van de hoop.
En ik trek de spinnenweblijnen verder het heelal in.
En ik maak je ziel daarmee compleet.
Ik maak de twijfel in je glimlach weer compleet.
Mohamed el Haddad
collega/bestuurder Stichting OVAA