De integratie van migranten in Nederland op acht terreinen nader bekeken.
Migratie en integratie staan bovenaan de lijst van maatschappelijke problemen waar men zich in Nederland het meest zorgen over maakt. Zwarte piet, radicalisering, de vluchtelingencrisis en etnisch profileren zijn enkele van de onderwerpen die aan deze thema’s raken; de emoties hierover lopen soms op. Het roept de vraag op hoe het eigenlijk staat met de integratie van inwoners met uiteenlopende etnische achtergronden in Nederland.
Deze studie geeft inzicht in de ontwikkelingen op het gebied van integratie in de afgelopen vijftien jaar. Daarbij concentreren we ons vooral op de eerste en tweede generatie migranten van Turkse, Marokkaanse, Surinaamse en Antilliaanse herkomst − de vier grootste niet-westerse migrantengroepen in Nederland. We onderzoeken of de verschillen in positie tussen deze groepen en autochtone Nederlanders met dezelfde achtergrondkenmerken toe- of juist afnemen. We kijken naar ontwikkelingen op het gebied van wonen, werken, onderwijs en (politieke) participatie, maar ook naar thema’s als criminaliteit, interetnische contacten en ervaren discriminatie.
De redacteuren Willem Huijnk en Iris Andriessen zijn werkzaam bij de sector Onderwijs, Minderheden en Methodologie van het Sociaal en Cultureel Planbureau. Zij doen daar onderzoek naar de integratie van migrantengroepen.
